Albanese, Shqiptar

1.

II

Conoscere

il respiro del giorno, quel che dirada
nella sera
è ansia dolce

l’oro buio, il nada

l’ombra infiammata

dei volti che si toccano –

e brucia via l’ipnosi
dei cerchi d’orologio.

Non alzate le braccia
contro l’arrivo delle sere, la luce pura
esclamativa delle stelle.

Amare è l’occupazione
di chi non ha paura.

II

 
fryma e mëngjesit, ajo që rradhohet
në mbrëmje
është ankth i ëmbël.

ari i errët, asgjëja

hija e ndezur

e fytyrave që preken -

digjet tutje hipnoza
e rrathëve të krenarisë.

Mos çoni krahët
kundër mbërritjeve të mbrëmjeve
drita e pastër
thirrmore e yjeve.

Të duash është pushtimi
i atyre që nuk kanë frikë.

© 2025 Davide Rondoni | Creato da W.Design | Tutti i diritti sono riservati | Blogus di Themeansar.